Dag allemaal,

Hierbij dan mijn allerlaatste blog… L en deze keer vanuit Nederland. Jaja ik ben namelijk alweer ruim twee weken in Nederland. Maar daar straks meer over nu eerst maar even over mijn laatste belevenissen! In Oeganda zijn we nog een paar dagen bij Kim gebleven om daarna richting Kampala te gaan. We hadden van de bomaanslag gehoord, maar we moesten die kant op, we hebben er wel rekening meegehouden dat we voorzichtig moesten zijn. Natuurlijk hebben we het thuisfront ook op de hoogte gesteld dat we in orde waren. We hebben ook het idee gehad dat er in Nederland nog meer aandacht aan besteed werd dan in Oeganda zelf. Daarbij komt ook nog eens dat ik aan een Oegandees vroeg wat hij van de aanslagen vond en hij zei dit: ’Ach er is wel eens eerder een aanslag geweest, je hoeft je niet druk te maken’ nouja hebben we dat maar niet gedaan ;) We hebben Kampala voor een middag bezocht en zijn daarna weer verder gereisd, op naar Jinja. Er werd ons verteld dat je hier erg goed kan raften op de Nijl, omdat dit toch ook een wens van Hermen was zijn we er heen geweest hij om te raften en ik heb me die dag prima vermaakt met het stadje bezichtigen en (het is eigenlijk best wel erg om te vertellen) 2 kleine koffertjes te kopen. Het zit nmaleijk zo dat Hermen en ik eigenlijk te veel souvenirs hebben gekocht. Zoveel dat het niet meer in onze backpacks pasten. Ook wel weer lachwekkend want we zijn onze laatste week dus niet meer als echt backpackers onderweg geweest. Terwijl ik eigenlijk bij elk plaatsje wel wat kleren heb achtergelaten ;) Na een paar dagen hier te zijn geweest hebben we onze spullen weer gepakt om ditmaal richting Kenia te reizen. En dit wordt tevens ons laatste land waar we doorheen zullen reizen. Een heel apart idee! Opnieuw de bus gepakt om te reizen, na een busrit van 8 uurtjes en een lieve lach naar de douanebeambte zijn we aangekomen in Kisumu. Dit ligt wederom weer aan Lake Victoria die we vanuit elk land gezien hebben. Ik moet hierbij wel vermelden dat in elk land het uitzicht hetzelfde is… In Kisumu zijn we een paar dagen gebleven. Zo hebben we wat rondgewandeld, van een tuctuc (driewieler) gebruik gemaakt, gezien hoe auto’s; fietsen; tuctucs etc gewassen worden in Lake Victoria en hebben we een bijeenkomst bijgewoond wat over het referendum ging. Toen ik dit naar mijn ouders sms-ten kreeg ik gelijk een sms-je terug dat wordt afgeraden om bijeenkomsten die over het referendum gaan te vermijden en dat dit bericht vanuit Kenia zelf kwam, oeps! Nouja we hebben er weinig van verstaan maar door die bijeenkomst weet je wel dat het leeft. We zijn uiteindelijk niet lang gebleven. En toen was het echt tijd voor onze laatste halte; Nairobi. Wij zullen vanuit Nairobi terug vliegen naar huis! Moet zeggen dat het heel raar klonk om te zeggen dat je naar huis gaat, Afrika was tenslotte mijn tweede thuis!

Maar goed in Nairobi hebben we de stad zelf nog bezocht, erg chaotisch maar toch weer niet zo erg als Dar Es Salaam (Tanzania), hebben we 2 keer een bios bezocht, lekker gegeten en rust gevonden in een park in het midden van het centrum. Verder voor de liefhebbers van de film ‘Out of Africa’ hebben wij het huis bezocht van de hoofdpersoon Karin Blixen. Moest ik natuurlijk bezoeken vanwege mijn naamgenoot maar omdat ik toch ook wel benieuwd was naar het huis en haar verleden. Daarbij moet ik dan wel eerlijk bekennen dat ik de film, let wel, nóg niet gezien heb. En toen werd het tijd om mijn tas voor de allerlaatste keer te pakken, van vrienden afscheid te nemen en voor het laatst te onderhandelen over de prijs van een taxiritje!

Aangekomen op het vliegveld is alles vrij soepel verlopen en hebben we moeten wachten totdat ons vliegtuig zou vertrekken. Erg vreemd om tussen allemaal blanken te zitten en stewards te hebben die Nederlands tegen je praten en je ook nog eens de mogelijkheid hebt om de Nederlandse krant te lezen. Scheelt wel dat de overgang dan met Nederland minder groot is ;)

Met een kleine vertraging zijn we vertrokken en na 8 uurtjes zijn we dan eindelijk aangekomen op Schiphol.

Enja je raadt het al wel toen ik mijn ouders, zus, oma en vriendin zag staan op Schiphol met daarbij een groot spandoek met ‘Afrikaatje, welkom thuis’ erop hield ik het in ieder geval niet meer droog. Kortom ik ben super blij weer terug te zijn maar mis mijn tweede thuis toch ook wel!

Daarbij wil ik ook nog iedereen bedanken voor de berichtjes, kaartjes en groetjes die ik gekregen heb. Het heeft me super veel geholpen, daarom BEDANKT!!!

Dikke kus en knuffel

Karin